تعریف طلاق

طلاق به معنی پایان قانونی ازدواج و جدا شدن همسران از یکدیگر است و در پی آن حقوق و تکالیف متقابلی که بین زوجین در هنگام ازدواج وجود داشته از میان می‌ رود . طلاق معمولاً وقتی اتفاق می‌ افتد که استحکام رابطه زناشویی از بین می‌رود و میان زوجین ناسازگاری و تنش وجود دارد . طلاق اجتماعی ، تغییرات در دوستی‌ ها و سایر روابط احتماعی است که مرد یا زن طلاق گرفته با آن‌ ها سر و کار دارد . طلاق روانی ، موقعیتی است که از طریق آن فرد پیوندهای وابستگی عاطفی به همسرش را قطع کند و به تنها زیستن تن دردهد .

طلاق با فسخ ازدواج متفاوت است . فسخ ازدواج به معنای این است که ازدواج صورت گرفته از ابتدا باطل و بی‌ اعتبار بوده‌است . شیوهٔ انجام طلاق در قوانین کشورهای مختلف بسیار متفاوت است اما در اغلب کشورها نیاز به تأیید یک دادگاه یا مرجع رسمی حقوقی وجود دار د. مذاهب مختلف نیز رویکردهای متفاوتی به طلاق دارند . طلاق در اسلام به اختیار شوهر انجام می‌ شود اما زن نیز در شرایط خاصی ممکن است حق طلاق را به دست بیاورد .

واژه طلاق از ریشه عربی و به معنی « گشودن گره » و « رها کردن » است و در فقه اسلامی « زائل کردن قید ازدواج با لفظ مخصوص » تعریف می‌ شود . در فارسی از واژهٔ هِلِش ، برای اشاره به طلاق استفاده می‌ شده که از تغییریافتهٔ hiliŠn از پارسی میانه است .

طلاق ، مهریه ، طلاق توافقی ، مشاور خانواده ، طلاق غیابی ، طلاق زن ، طلق مرد ، نفقه ، مشاور خقوقی